Steeds meer onderzoek naar netwerkzorg
Netwerkzorg is een benadering in de gezondheidszorg waarbij zorgverleners vanuit verschillende disciplines samenwerken om gecoördineerde, persoonsgerichte zorg te bieden aan patiënten met complexe zorgbehoeften. Netwerkzorg wordt steeds vaker gezien als een belangrijke aanpak in de gezondheidszorg, omdat het leidt tot betere zorgresultaten, efficiëntere zorgverlening en lagere kosten. Ook internationaal is netwerkzorg steeds meer onderwerp van wetenschappelijk onderzoek.
Wetenschappelijk onderzoek naar netwerkzorg
Recent literatuuronderzoek geeft een overzicht van het wetenschappelijk onderzoek naar netwerkzorg in het afgelopen decennium. Bibliometrische analyse en sociale netwerkanalyse zijn ingezet om de ontwikkeling van en het onderzoek naar netwerkzorg in kaart te brengen.
Een van de voornaamste conclusies is dat het aantal publicaties over netwerkzorg / integrale zorg de afgelopen jaren is toegenomen. Hierdoor kan geconcludeerd worden dat netwerkzorg een snelgroeiend onderzoeksveld is. Amerikaanse onderzoekers hebben het grootste aantal publicaties op het gebied van netwerkzorg gepubliceerd. De samenwerking tussen onderzoekers uit verschillende landen en auteurs wordt echter als aandachtspunt beschouwd.
De hoofdonderwerpen in wetenschappelijke publicaties over netwerkzorg zijn algemene kenmerken van netwerkzorg, risicofactoren, integrale geneeskunde en eerstelijnszorg. Ook complementaire zorg wordt steeds vaker benoemd als onderwerp in onderzoek naar netwerkzorg.
Het Regenboogmodel
Uit het analyseonderzoek van Guo et al. (2023) blijkt dat het artikel waarin het Regenboogmodel uiteen wordt gezet – Understanding integrated care: a comprehensive conceptual framework based on the integrative functions of primary care – de meest geciteerde publicatie is op het gebied van netwerkzorg. Het Regenboogmodel is het meest toegepaste model voor netwerkzorg.
Het Regenboogmodel biedt een kader voor de implementatie van netwerkzorg en is gebaseerd op 4 principes:
- 1
Patiëntbehoeften – In het Regenboogmodel staan de behoeften van de patiënt/cliënt centraal. Dit noemen we persoonsgerichte zorg, waarin vooral wordt gekeken naar de behoeften en mogelijkheden van iemand en niet zozeer naar de ziekte. Op basis van de behoefte van een groep patiënten, oftewel populatiegerichte zorg, kan verder invulling worden gegeven aan de samenwerking.
- 2
Samenwerking – Integrale zorg is lastig omdat het om samenwerking op verschillende niveaus vraagt. Daarbij gaat het op macroniveau om wet- en regelgeving, op mesoniveau om samenwerking tussen organisaties en hulpverleners, en op microniveau om samenwerking tussen patiënt/cliënt en hulpverleners.
- 3
Randvoorwaarden – Succesvolle integrale zorg vraagt om de juiste balans tussen ‘harde’ functionele voorwaarden (bijv. data delen) en ‘zachte’ normatieve voorwaarden (bijv. vertrouwen). Deze balans bepaalt of samenwerking op de lange termijn succesvol kan worden geborgd in de praktijk
- 4
Resultaat – Tot slot is het doel van netwerkzorg natuurlijk het realiseren van betere resultaten voor de patiënt/cliënt. Dat kan op het gebied zijn van de door de patiënt/cliënt ervaren kwaliteit, maar het kunnen ook gezondheid- en kosten-indicatoren zijn.
Deel dit artikel met je netwerk!
Zorgnetwerken die werken: de sleutel tot betere uitkomsten
Netwerkzorg wordt gezien als de oplossing om de toegankelijkheid, kwaliteit, patiënttevredenheid en efficiëntie van zorg te verbeteren. Netwerkzorg is dus geen doel op zich, maar een middel om waardegedreven zorg, ook wel bekend als value-based healthcare of triple aim, te realiseren. In dit e-boek lees je wat een zorgnetwerk is en brengen we de barrières en oplossingsrichting voor de praktijk in kaart. Op basis van het Regenboogmodel en (inter)nationale best practices.